Promosessie Etang Ulysse en Castle Lake

Wat vooraf ging

Al jaren heeft Wilbert warme contacten met Reclin de Gries en Edwin Wouters, de eigenaren van Angling Escapes. Voorheen bekend onder de naam De Vissende Hollander. Het speelde al langer bij hem om een testteam te formeren. Uiteindelijk werkte hij dit plan met Reclin en Edwin uit. Het gevolg hiervan was dat het testteam Angling Escapes op 1 augustus het licht zag. Het doel is om telkens met een deel van het team water te gaan bevissen, te testen. Om zo dan het bestand, de faciliteiten, de gastvrijheid en het water in beeld te brengen. Dit voor zowel de klanten als voor Angling Escapes.

Het gezelschap en het eerste water

Met 7 mannen reisden we af naar Frankrijk, 6 vissers en een kok:
Wilbert Laros
Roel de Laat
Stein Verheggen
Leon de Nijs
Harm Ketelaars
Peter Luft (de kok)
Tino van Spaandonk

De eerste locatie waar we onze karavaan naar toe stuurde was Etang Ulysse. In September waren Edwin en Reclin al een paar dagen geweest. Bij hun trip werd gelijk een meer record gevestigd van maar liefst 25,5 kg! Dit is een nieuw water van Angling Escapes en we waren een van de eerste die op dit water mochten vissen, we wisten dat er een 21 kg en ruim 25 kg vis zwom en voor de liefhebbers 2 grote steuren.

Na zo’n kleine 500 kilometer rijden arriveerden we in Lassicourt, aan de verkeerde kant van het vliegveld…… Niet veel later stonden we dan aan Etang Ulysse, een grindafgraving van zo’n 4 hectare. Wat meteen opviel was het hagelnieuwe huisje, ideaal als je wat luxe wilt. Er zit namelijk een keukenblok, toilet en douche in. Binnenkort ook 2 slaapbanken, tv en een overkapt terras. De stekken werden over 3 koppels verdeeld. Dit gebeurde door middel van loting. Wel zo eerlijk dachten we. Tijdens de loting zien en horen we continu karpers springen en shoulderen. De tactiek was om met boot en dieptemeter grindplaten, taluds e.d. te vinden. Dit lukte redelijk bij de stekken bij het huisje en achter in de hoek aan de straatkant. Tegen het avondeten ligt alles op scherp en de heerlijke kook- en baklucht van kok Peter lokt ons (om en om) naar het huisje om te gaan eten. Kok Peter zorgt er meteen voor dat er naast het voortreffelijke eten een koud drankje klaar staat, gerstenat uit de Elzas. De nacht doet zijn intrede en iedereen gaat met een volle buik voldaan naar zijn bivy. ’S-Morgens wordt ik wakker zonder een piep gehad te hebben, 4 van mijn andere maten hebben dezelfde ervaring. Harm is wel gewekt door een vis rond de klok van 3, een mooie schubkarper van een kilo of 11.

Het is ook gaan regenen die nacht en dit houdt helaas aan. De temperatuur daalt maar de wind trekt aan, hopelijk gaat dit ons voordeel opleveren. Ondertussen loop ik een ronde langs het Etang. Ik kan Ulysse het beste beschrijven als een erg jong water met nog weinig volwassen begroeiing. Je kan beschut zitten als je wilt maar de meeste comfort vind je in en bij het huisje waar ook een terras is en plannen voor een afdak zijn in de maak. Zo vertelde de vriendelijke eigenaar me die was komen aanwandelen. Hij toonde interesse en vroeg ons of hij wat voor ons kon betekenen. Ook vertelde hij dat er 500 karpers op gezet zijn, deze mogen nog wel groeien. Daarom voedert de eigenaar dagelijks op 4 plekken vismeelpellets. Das zeker een tip om die vanuit Nederland mee te nemen. Ook staat er om het hele meer een hek en is afgesloten met een prima hek en dito sluitwerk. Een doorgaande weg die langs het meer afloopt is ver genoeg weg, hier heb je geen last van. Winkels zijn op een steenworp afstand. We vissen hier tot dinsdag en hebben dan allen vis gevangen. Leon en Roel beide een machtige steur. Altijd leuk om zo’n prehistorische bijvangst te noteren.

Ervaring en tips
Een hagelnieuwe locatie, in de Champagne-Ardennen. De autotrip is dan ook prima te doen. Wel zou ik nog willen adviseren om Ulysse niet van teveel stekken te bevissen. We visten dan ook met 6 vissers. Dat was voor Ulysse iets teveel van het goede, het springen was ook meteen over nadat we gearriveerd waren. Voor de vissers die vanuit een bivvy vissen is het makkelijk om extra lange haringen mee te nemen. De grindlaag is ongeveer 15cm diep. Met 4 vissers moet je hier je zeker kunnen slagen. Voor ons kwam dit helaas niet helemaal uit om eerder genoemde reden. Wel een erg gezellig locatie met meer dan voldoende comfort, zeker een water voor de toekomst.

Op naar Castle Lake
Dinsdagmorgen is iedereen vroeg op om zijn spullen in te pakken en zich klaar te maken voor de reis naar La Clayette, het pittoreske plaatje waar Castle Lake ligt. We wilden natuurlijk wat meer vis vangen en dit heb je natuurlijk lang niet altijd in de hand. Maar wat we daar gingen meemaken hadden we op voorhand zelf niet kunnen verzinnen. Zo gezegd, zo gedaan, de auto’s zijn gepakt en de routeplanners zijn ingesteld. 335 km met een verwachte reistijd van ruim 3 uur…… Eerst nog langs het tankstation en alle auto’s voorzien van een volle tank. De stemming is opperbest, we mogen namelijk weer naar een voor ons nieuw water. We lijken wel een stel jonge honden. We dalen verder af Frankrijk in via Langres, Dijon, Beaune en Chalon-sur-Saone waarbij we toch wel behoorlijke vertraging oplopen onderweg. Hierdoor gaan we onderweg nog een decadente burger eten bij de Autogrill.
Nu iedereen weer voorzien is van voldoende calorieën kunnen we onze weg voortzetten. Dan doemt eindelijk La Clayette op met het schitterende chateau.

Eric, een van de beheerders, staat ons in het dorp al op te wachten. Wat een vriendelijke vent, die nog goed Engels spreekt ook. Hij neemt ons mee naar onze stekken. We krijgen 8, 10 en 11. Prima stekken waarbij we genoeg verschillende delen van het water kunnen bevissen. Eric voorziet ons van het nodige advies, we moeten bijvoorbeeld naar de rivierbedding zoeken. Om het water goed in kaart te kunnen brengen peilen we het water eerst goed uit, maar of dat nu persé nodig was… dat volgt later. Eric geeft zijn kaartje met telefoonnummer en verteld dat we voor alle problemen mogen bellen behalve als we geen vis gevangen kunnen krijgen
;-). Nadat we hem verteld hebben dat we een “great cock” hebben nemen we afscheid van elkaar.

De vis vierdaagse gaat beginnen
Deze keer geen loting voor de stekken. In goed overleg besluiten we de stekken als volgt te verdelen:

Stek 8: Stein en Harm, dit is een ruime stek waar ook stek X bij aansluit.
Stek 10: Wilbert en Roel: deze stek is op een hoek, deze biedt de mogelijkheid om de hoek in te vissen richting het dorp/boulevard.
Stek 11: Leon en Tino, deze is door de lage waterstand wat tricky, een beetje klim en klauterwerk is hier wel vereist.
Stek X: Kok Peter.

Elk duo trekt ten strijde met verschillende wapens. De munitie blijft overal echter gelijk. Dit zijn namelijk de boillies van Holland Baits. Al jarenlang ons favoriete aas, dat zeer instant kan werken en dus een water snel aan de praat kan krijgen. We kiezen deze sessie voor The Instant Project, Oriëntal Krill en Robinred Garlic & Fish. Één nieuwe bol uit de range en 2 vertrouwde bollen die succes opleverde in heel veel situaties.

Stein en Harm gaan met de werppijp aan de slag en voeren zo een strook van links naar rechts op werpafstand. De hairs worden voorzien van aas en hun sessie is begonnen.

Roel en Wilbert gaan eerst met de peilhengel en bijhorende peildobber aan de slag. Het blijkt dat het een niet al te diep water is. Overwegend 1,2 meter met in de rivierbedding een verloop naar 1.4 meter. Toen wij er waren was het waterniveau erg laag. Deze stond normaal een meter hoger. Op het moment dat de mannen hun stekken willen aanvoeren horen we al een keiharde fluiter van stek 8 afkomen, FISH ON! Het is Stein die ditmaal de primeur heeft, dit voelt goed voor iedereen. Een mooie schubkarper is het resultaat. Na wat foto’s gemaakt te hebben mag deze verkenner terug.

Leon en Tino zijn inmiddels ook flink bezig om ook hun vis te kunnen vangen. De getallen op de meter van Leon’s Deeper zijn nog wat lager dan bij de buren op stek 10. Deze komt gemiddeld uit op een meter dat naar de rivierbedding uitloopt naar 1,2 meter. Dit is dus de ondiepste stek. Leon en Tino werpen de lijnen vakkundig uit. Wie kiezen voor een boog van 70 meter uitlopend naar 100 meter en weer terug naar 70 meter. Als Leon zijn spod vol aan stoppen is met boillies en hennep horen we door de bomen weer een kneiter van een run van stek 8 afkomen. Harm is deze keer de man in actie. Een mooie spiegel kan niet meer ontsnappen en de 2^e vis is al een feit voordat de avond is ingevallen.

Het is bijzonder aangenaam buiten, een avond eerder zaten we nog met dikke jas en muts op voor onze bivvy’s. Nu in ons T-shirt. Dus deze verplaatsing heeft meer voordelen dan alleen maar vis. Voor dat we onze slaapzak inkruipen vangen Leon en ik beide ieder nog een vis. Beide van rond de 10 kg. Bij stek 10 hebben we ook al regelmatig het geluid van zieke kalkoen gehoord, dit duidt zeker op een aflopende Delkim.

De volgende morgen heeft iedereen goede zin, dit kan er zo maar mee te maken hebben dat we geen van allen fatsoenlijk hebben kunnen slapen. Niet omdat de stretchers niet lekker lagen, simpelweg omdat de hele nacht door de karpers zich melden. Qua aantallen is het enorm wat we vangen, Harm en Stein spannen hierin de kroon en zitten al over de 30 vissen heen. De gewichten vallen, als je dit heel belangrijk vindt, wat tegen. De naald blijft steken bij 14,5 kg. Mooie vissen, mooie gewichten, maar je hoopt toch altijd dat er een 20 kg+ vis je stek aan doet.

Harm en Stein spannen hierin de kroon en zitten al over de 30 vissen heen.

Ik besluit om een stuk te gaan wandelen om zo de directe omgeving van het meer te verkennen. Het is een schitterend heuvelachtig landschap. Koeien grazen in de wei achter stek 1,2,3,4,5, vogels en eekhoorns hebben het goed naar hun zin en springen van boom naar boom. Het uitzicht op het chateau is fenomenaal. De boulevard aan de overkant van het meer ziet er ook erg authentiek uit, maar van (geluids)overlast is geen sprake. Ja dit is een prima plek om te vertoeven in het departement Saône-et-Loire.

Eric, een van de beheerders komt die middag langs met een fles wijn. Mooi gebaar toch. Samen proosten we op de vissen die we al gevangen hebben en op de komende dagen. Hij staat toch wel te kijken van het aantal vissen die reeds de revue passeerden. De teller staat inmiddels al op 75 karpers. Hij biedt dan ook aan om zaterdag na onze sessie nog even mee naar zijn water mee te gaan, Aquadev. Aangezien dit water ook te boeken is via Angling Escapes zeggen we toe dat we zaterdag mee gaan. Zo hebben we straks meteen meer informatie over een ander water.

De komende dagen verandert er weinig. Stek 10 & 11 blijven met enige regelmaat hun vissen vangen. Harm en Stein zijn van de buitencategorie. Ze presteerden het om in 72 uur 116 karpers te landen. Saillant detail is dat ze hier maar 15 kg boillies voor gebruikte. Dus de vis toch azende en op de stek te houden met minimaal voer, het kan op La Clayette met de juiste aanpak.

Sylvain, de eigenlijke beheerder komt nog een praatje maken en heeft een vers brood van de bakker bij. Ja wij worden goed in de watten gelegd. Ook hij staat raar te kijken als we de aantallen doorgeven van wat we gevangen hebben. Hierdoor komen we ook meteen in gesprek over de geweldige aantallen. Er schijnen 1800 karpers te zwemmen! De keerzijde is echter dat de echte grote jongens uitblijven. Voor ons geen halszaak, we begrijpen wel dat vissers graag kans maken op een 20kg+ vis. Sylvain geeft dan ook aan dat er plannen zijn voor 2020. Er worden 15 20kg + en 5 25kg+ vissen uitgezet medio 2020. Dus ook aan die wens kan ik 2020 voldaan worden. We nemen afscheid van Sylvain en spreken af via Facebook contact te houden.

De laatste avond breekt aan en ja aan alle mooie liedjes komt een eind. We draaien de hengels in want kok Peter heeft beloofd om BBQ te verzorgen. Hij is hiervoor al de hele dag in touw, boodschappen doen, de mise en place en het bier koud leggen. We besluiten om te gaan BBQ’en op stek 8, meeste ruimte en er kan door gevist worden door onze recordjongens. De BBQ is superlekker, kaaigezellig en de runnen blijven gewoon doorgaan. Als iedereen zijn buik vol heeft gaan de hengels voor de laatste nacht terug in.

’s-Morgens gaat om 06:45 de wekker. Het is tijd om naar huis te gaan. De spullen ruimen we in rap tempo op. Eric zal ons namelijk om 08:15 op komen halen. Hij wil ons namelijk zijn water Aquadev tonen. Zoals de Franse traditie voorschrijft is Eric een kwartiertje te laat. We rijden in konvooi achter hem aan en laten La Clayette als snel achter ons. We komen in een heuvelachtig weidegebied met verschillende naar forel riekende riviertjes en beekjes. Na een klein half uurtje rijden zijn we echt in de middle of knowhere uitgekomen. We zijn gearriveerd bij Aquadev. Met een trap dalen we af naar het water. Door de hete zomer is er veel water verdampt, met als gevolg dat er de waterstand laag is. Als Eric begint te vertellen wat het bestand van dit water beginnen we met onze oren te klapperen. De aantallen zijn ruim en ook de gewichten die er rondzwemmen zijn bovengemiddeld met als record 28kg+. Ook zit er black bass, snoekbaars en enkele steuren op. Dus overdag kun en mag je hier nog actief op vissen. Ook heeft het domein 2 huisjes. 1 boven en 1 aan het water. Hier zit oa. een toilet, douche, verwarming, keuken en slaapruimte in. Voor een visser is dit meer dan voldoende.

Foto’s uit het archief van Angling Escapes

We geven elkaar een hand en au revoir klinkt diverse keren. De rit van 850 km kan beginnen. Als ik na een tijdje de snelweg opdraai speelt de hele week door mijn hoofd. Wat een toffe week heb ik weer gehad. Fijne vismaten, 2 wateren die we mochten testen, overwegend lekker weer. Aardige Fransen die mee willen denken. Met 6 vissers meer dan 250 karpers gepakt….. Dan hoor ik Wilbert toeteren achter me. We gaan Mac’en in Luxemburg. Na wat stoeien bij het bestelapparaat komt de bestelling vrij vlot. De sterke verhalen komen weer op tafel en een 20tal minuten later zijn de dienbladen leeg en de magen vol. We nemen afscheid van elkaar en de navigatie vertelt me dat ik nog 320 km moet afleggen. 3,5 uur later kom ik moe maar voldaan thuis.

Wat was het een gave trip……

Tino van Spaandonk

Team Angling Escapes

Wil jij ook graag naar Etang Ulysse of naar Castle Lakes? Dat kan!
Klik hier voor Etang Ulysse. Of naar Castle Lake klik dan hier.

Bert Altena

Van kinds af aan ben ik te vinden aan de waterkant. Vanaf een jaar of 12 heb ik het karpervissen geleerd. Wat het karpervissen voor mij leuk maakt is de ontspanning en de voorbereiding op de karpersessie in combinatie met een manier van vissen wat constant vernieuwing nodig heeft om de karper weer te kunnen verrassen!