In het eerste gedeelte (klik hier voor het eerste gedeelte) van het artikel over de visvakantie samen met mijn vader op de Ganzenkuil hebben jullie kunnen lezen dat het allemaal niet heel gemakkelijk ging. De karpers zaten volop in de paai en het waren voornamelijk kleinere uitzet spiegels welke op de kant kwamen. Gaat het ons dan toch nog lukken om een van de bakken uit het oude bestand de kant op te krijgen?
( Niet alleen de karpers zijn mooi op De Ganzenkuil! Ook de omliggende natuur met zijn bewoners delen mee in de schoonheid)
In de middag draaien we de hengels binnen en gaan we opzoek naar de plaatselijke supermarkt in het pittoreske Deest. Het lijkt wel uitgestorven, er is geen hond op straat te vinden. Een kleine wandeling verder stuiten we toch op een hond. De wat stugge man erachter wist ons uiteindelijk te vertellen waar de supermarkt ligt verscholen. De supermarkt had met een man personeel in verre wat weg van een AH XL. We waren de enigste klanten in de winkel en werden persoonlijk door de eigenaar zelf geholpen. Dat maak je in de AH XL niet snel mee. De man vroeg ons wat het dorp ons bracht en we vertelde over het water. Hij wist van het bestaan af en vertelde ons dat hij jaarlijks de zelfde vissers als klanten in zijn winkel krijgt. De vriendelijk man vulde nog enkele lege flessen met water voor ons en vertrokken we weer naar het water toe.
(De bewoners van De Ganzenkuil, waren al op ons aan het wachten)
Terug bij het water besluiten we een tweede hengel de baai in te leggen. Zeer voorzichtig met behulp van de boot wordt de onderlijn neergeld op de rand van een van de stroken. Zelfde tactiek, andere plek. Hopen maar dat het weer hun aandacht kan trekken.
(De stekken bij laagstaand water)
Rond vier uur in de middag bewijst de tactiek zich weer middels een volle fluiter. Met een kromme hengel staat mijn vader in het water. De karper zit nog vol met energie en schiet van links naar rechts. Wonderbaarlijk zwemt die zich niet vast in het vele wier en kunnen we hem netjes landen. Een bomvolle, met kuit gevulde, spiegel ligt op de mat.
We besluiten de stroken van trekroutes lichtelijk aan te voeren met partikels in de hoop de karpers aan het azen te krijgen. Verspreid over 2 stroken, met een lengte van ongeveer 50 meter, gaat een halve emmer partikels te water. De andere stekken worden bevist met bodemaas en bevinden zich in diepere gedeeltes van het water. De beviste dieptes varieerde van 4 tot 7 meter. Met behulp van de dieptekaart en een Deeper kunnen we de taluds en plateaus snel vinden. Deze stekken voeren we wat grover aan met een mix van gesoakte vismeel boilies, partikels en pellets. Voor die ene dikke bak die er nog uit moet komen ligt alle hoop hier.
(Bomvolle karper op de Ganzenkuil)
In de avond zitten we tot laat buiten, genietend van de rust. We drinken een biertje en bakken een snack in de pan. De gehele avond laat geen karper zijn aanwezigheid merken. Dit hadden we uiteraard niet verwacht, maar we zitten prima dus wachten geduldig af.
Zodra we merken dat de temperatuur daalt vertrekt al zeer snel de eerste hengel. Het betreft een wat kleinere spiegel en snel wordt de hengel weer ingelegd. In alle hoop dat de karpers nu vol op aan het azen zijn proberen we wat slaap te pakken.
(Mooi klein en herkenbaar karpertje!)
Onder mijn brolly vandaan staar ik nog wat naar de hengels. Stiekem hoop ik dat een van de dieper liggende hengels vertrekt. Het water kent een oud bestand aan karpers waaronder een aantal rond de 20 kilo wegen. Dit in mijn gedachte val ik langzaam in slaap. Al zeer snel schieten mijn ogen weer open en schrik ik op van een volle fluiter. Het is de hengel welke op vier met diepte ligt. De adrenaline pompt door mijn lichaam en sta te trillen op mijn benen. Snel besluit ik de boot in te gaan en langzaam boven de vis te komen. Gelukkig is die de diepte in gedoken en is die vrij van het wier. De vis blijft lang diep zitten en zonder te weten of er obstakels op de bodem liggen voer ik de druk wat op. Na enkele vluchtpogingen krijg ik de karper aan de oppervlakte. Het oogt groot en ik wil hem zo snel mogelijk het net in hebben. Na dat die de boot nog een paar rondjes laat draaien kan ik het net eronder schuiven. Een massieve kale spiegel ligt in de boot tussen mijn benen. Blij als een kind roei ik richting de kant en dat is nog knap lastig in het pikken donker. Zodra ik de kant bereik maak ik mijn vader wakker. Slaapdronken komt hij zijn tent uitgelopen, maar wanneer hij de karper om de mat ziet liggen is hij snel wakker. Snel wegen we de vis en maken we er enkele foto´s van. Desondanks het niet een vis van het oude bestand is zijn we er alsnog super blij mee.
(Na enkele vluchtpogingen krijg ik de karper aan de oppervlakte.)
De volgende dag draaien we alle hengels binnen en voeren alles aan. Vandaag geven we de stek wat rust en brengen een bezoek aan de rivier de Waal. Bepakt met twee zware feeder hengels gaan we opzoek naar de Barbeel. Beide hebben we totaal geen ervaring met het vissen op deze soort, maar met enkele tips van collega’s gaan we op jacht. Al snel blijkt dat het lastiger is als gedacht en wil het niet slagen. Bijna alle kribben zijn verlaagd, dit gebeurt om meer ruimte te geven aan de rivier. Het probleem is alleen dat we constant vast komen te liggen. Na enkele keren alles kwijt te raken zoeken we een restaurant op. Met uitzicht over een schitterend meer, liggend in de uiterwaarden van de rivier, praten we over de vakantie en genieten we van het eten.
Terugkomend bij ons eigen water leggen we in de schemer de rigs op hun plek. De temperatuur gaat in de nacht met zo’n 10 graden dalen en dit kan twee dingen betekenen. Ze gaan als gekken azen of dit gedeelte van het water verlaten. De gehele nacht blijft het stil en pas tegen 12 uur in de middag gaat er weer een hengel vandoor. Ook deze spiegel kon de Toasted Almond pop-up niet laten liggen.
Geen enkele karper is meer te bekennen in de ondiepe baai en lijkt het erop dat ze de baai hebben verlaten. In de middag worden er enkele hengels verplaats naar andere diepere stekken. Dit brengt hoop want al snel volgt een run en weet mijn vader een leuke spiegel te vangen. Helaas is de hoop schijn want deze spiegel blijkt de laatste vangst te zijn van de vakantie.
De volgende ochtend is helaas alweer de laatste dag en beginnen we rustig met oppakken. We drinken nog een bakje koffie en kijken terug op de afgelopen dagen. Met vier dagen verblijven aan een prachtig water, bijna alle dagen volop zon en zes gevangen karpers tot bijna 15 kilo was het een zeer geslaagde vakantie. Kijken wat de volgende visvakantie ons gaat brengen.
Vangze!
Jordy
Van kinds af aan ben ik te vinden aan de waterkant. Vanaf een jaar of 12 heb ik het karpervissen geleerd. Wat het karpervissen voor mij leuk maakt is de ontspanning en de voorbereiding op de karpersessie in combinatie met een manier van vissen wat constant vernieuwing nodig heeft om de karper weer te kunnen verrassen!
